fieldid E-Thesis & Research สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น
สืบค้น:

เขตข้อมูล ข้อมูล
บทคัดย่อ
การประเมินสมรรถนะการแก้ปัญหาของพนักงาน กรณีศึกษา โรงงานอุตสาหกรรมผลิตยา : วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ เพื่อประเมินระดับสมรรถนะการแก้ปัญหาของพนักงาน และทำการเปรียบเทียบกับระดับสมรรถนะการแก้ไขปัญหาที่บริษัทคาดหวังเพื่อใช้เป็นข้อมูลใน การกำหนดแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะการแก้ปัญหาของพนักงาน โดยมีสมมติฐานว่า พนักงานที่มีปัจจัยด้านบุคคลแตกต่างกัน ได้แก่ เพศ อายุ ลักษณะงานที่รับผิดชอบระดับ การศึกษา และประสบการณ์การทำงาน จะมีระดับสมรรถนะการแก้ปัญหาแตกต่างกัน โดย ทำการศึกษาระดับสมรรถนะของพนักงานระดับปฏิบัติการ/เจ้าหนาที่ ระดับหัวหน้างาน และ ระดับผู้จัดการ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ แบบสอบถามประเมินตนเองในด้าน สมรรถนะการแก้ปัญหาและการใช้เครื่องมือในการแก้ปัญหา โดยทำการศึกษาสมรรถนะการ แก้ปัญหา 5 ขั้นตอน ได้แก่ 1. การนิยามปัญหา 2. การวิเคราะห์สาเหตุรากเหง้าของปัญหา 3. การกำหนดแนวทางการแก้ปัญหา 4. การดำเนินการแก้ปัญหา 5. การติดตามผลและการ จัดทำมาตรฐาน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบ สมมติฐานด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวน (F-test) จากการศึกษาพบว่าระดับสมรรถนะการแก้ปัญหาของพนักงานในภาพรวมพบว่า พนักงานระดับปฏิบัติการมีระดับสมรรถนะการแก้ไขปัญหามีค่าเฉลี่ย 1.58 ซึ่งอยู่ในระดับน้อย ซึ่งต่ำกว่าระดับที่บริษัทคาดหวัง พนักงานระดับหัวหน้างานมีระดับสมรรถนะการแก้ไขปัญหามี ค่าเฉลี่ย 2.28 ซึ่งอยู่ในระดับปานกลางซึ่งต่ำกว่าระดับที่บริษัทคาดหวัง พนักงานระดับผู้จัดการ มีระดับสมรรถนะการแก้ไขปัญหามีค่าเฉลี่ย 2.73 ซึ่งอยู่ในระดับมากซึ่งต่ำกว่าระดับที่บริษัท คาดหวังซึ่งระดับสมรรถนะขั้นตอนการแก้ไขปัญหาที่มีระดับต่ำที่สุด 3 อันดับแรกคือ ขั้นตอน การติดตามประเมินผลและการจัดทำมาตรฐาน รองลงมาคือขั้นตอนการดำเนินการปฏิบัติการ แก้ไข
ผู้แต่ง
ธิติยา ใจสงบ
ประเภทสิ่งพิมพ์
สารนิพนธ์ (MIM) 2014
ปีที่พิมพ์
1
เลขหน้า
131 หน้า
หัวเรื่อง
การจัดการอุตสาหกรรม--สารนิพนธ์
หัวเรื่อง
สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น.สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม--สารนิพนธ์
เอกสารฉบับเต็ม
Download full text